Dwa różne światy
A jednak taki same.
On śmiercą,
Ona życiem.
On łodygą,
Ona kwiatem.
On pragnieniem,
Ona ukojeniem.
Nawzajem uzupełniające
sie dwa żywioły.
Ona bez niego
nie umie żyć!
Usycha!
A on . . .?!
On o tym nie wie.
Ona nie ma odwagi
powiedzieć mu
o uczuciu, które jest ogromne,
które jest
coraz mocniejsze!
Dusi to w sobie.
A on . . .?!
On nie zdaj sobie sprawy
z tego że jet jej
całym
ŚWIATEM!
(Ten wiersz sama napisałam!! Wiem ze
nie jest rewelacyjny, ale jest od serca!!
Dedykuje go PIOTRKOWI.P!! Mam nadzieje ze
kiedyś zrozumie ze zalezy mi na nim
i niechce byc tylko jego przyjaciółką!!
Piotrek jest zajebistym chłopakiem!!)
|