25.01.2005 :: 00:46
Dwa różne światy A jednak taki same. On śmiercą, Ona życiem. On łodygą, Ona kwiatem. On pragnieniem, Ona ukojeniem. Nawzajem uzupełniające sie dwa żywioły. Ona bez niego nie umie żyć! Usycha! A on . . .?! On o tym nie wie. Ona nie ma odwagi powiedzieć mu o uczuciu, które jest ogromne, które jest coraz mocniejsze! Dusi to w sobie. A on . . .?! On nie zdaj sobie sprawy z tego że jet jej całym ŚWIATEM! (Ten wiersz sama napisałam!! Wiem ze nie jest rewelacyjny, ale jest od serca!! Dedykuje go PIOTRKOWI.P!! Mam nadzieje ze kiedyś zrozumie ze zalezy mi na nim i niechce byc tylko jego przyjaciółką!! Piotrek jest zajebistym chłopakiem!!)